Po wyzwoleniu Ziemii Strzeleckiej wiosną 1945 r. do Bobrówka przybyła nauczycielka wraz z mężem, pani Aleksandra Zemstowa. Była ona pierwszą nauczycielką polskiej szkoły w dziejach Bobrówka. Nauczanie rozpoczęła jeszcze w 1945 r. w budynku poniemieckiej szkoły przy ulicy Strzeleckiej nr ,
w którym znajdowała się tylko jedna izba lekcyjna. Dziś po adaptacji mieszkają tam trzy rodziny.

Ludzi i dzieci przybywało i jedna izba do nauczania nie wystarczała. Dlatego w 1948 r. uczniowie i nauczyciele przenieśli się do pałacu Państwowego Gospodarstwa Rolnego(do 1948 r. było tylko 6 klas, a w pałacu już doszła 7 klasa). Przeprowadzki te dokonywała jeszcze kier. szkoły pani Zemstowa
i przeuczyła w tym budynku tylko jeden rok szkolny t.j. 1948/49 i przeniosła się do Gościmia.

Kierownictwo szkoły objął przedwojenny nauczyciel Stanisław Maćkowiak, który kierował szkołą półtora roku, po nim kierownikiem szkoły mianowano nauczyciela tej szkoły Stanisława Riszkę, który pełnił tę funkcję do czerwca 1952 r.

Po nim przez jeden rok kierownikiem szkoły był Władysław Kaczor.

W roku szkolnym 1953/54 kierownictwo objął Kazimierz Kremer. Nauka w pałacu odbywała się przez 11-cie lat do czerwca 1959 r. Choć szkoła mieściła się w pałacu to do nauki było tylko pięć izb, zatem warunki były fatalne. Okna duże, nieszczelne, otwierające się, gdy wiał wiatr. Centralne ogrzewanie zepsute, piece kaflowe złej jakości, opalano miałem węgla brunatnego. Maskymalna temperatura zimą 11 st C. Marzli naczucyciele i uczniowie, w czasie nauki siedzieli w ławkach w płaszczach. Szkoła nie miała nawet paru metrów boiska. Do budynku przylegała krochmalnia. Jesienią i zimą podjeżdzały pod pałac wozy z ziemniakami, powstawało błoto po kostki. Zmorą były zacieki z dachu, na ławki spadała glina, ze sufitu w jednej klasie. Dach na pałacu kończy się zabytkowym gzymsem w postaci koryta, zbierająca się woda zamarzała, dziurawa blacha przepuszczała wodę na sufit. Za pałacem znajdował się staw, który obecnie jest zasypany. Wówczas do tego stawu spływały ścieki z krochmalni, bo instalcja ściekowa odprowadzająca ścieki z zakładu była zepsuta. Stawek w czasie miesięcy wiosennych i letnich tak cuchnął, że zapach docierał do ulicy Strzeleckiej. W płacu na poddaszu mieszkali pracownicy PGR-u, w samym gmachu znajdował się gabinet lekarski, czyli obiekt ten nie był własnością szkoły, co utrudniało jego kompleksowe zarządzanie.

W 1956 r. gdzieś w listopadzie po skończonej nauce pod pałac przyjeżdża Komisja Kultury z Zielonej Góry. Członkini tej komisji nie dotarła nawet do drzwi szkoły, bo ugrzęzła w błocie i nie potrafiła zrobić dalej kroku. Właśnie ten stan rzeczy, który zastali członkowie komisji zadecydował o budowie nowej szkoły. Aktualnie w pałacu uczyło się 120 dzieci. Przewodniczący w obecności pracownika Inspektoratu Oświaty w Strzelcach Kraj. pana K. Bukowskiego, powiedział, że "na głowie stanie" i spowoduje, że w Bobrówku będzie budowana nowa szkoła i słowa dotrzymał.

Wiosną, w marcu 1957 r. rozpoczęto wykopy pod nową szkołę. Budowa szła dość sprawnie. Trwała 3 lata i została oddana do użytku jako pierwsza w powiecie mimo, iż w innych miejscowościach również trwały budowy szkół. Nauczyciele i społeczeństwo Bobrówka przeżyło wielką radość. W porównaniu do pałacu warunki zdecydowanie się poprawiły. Było obszerne boisko szkolne i mieszkanie dla kierownika szkoły. Choć nie było w Bobrówku jeszcze wodociągów, to pierwsza woda popłynęła z kranu przy szkole i w kuchni kierownika szkoły. Uroczyste oddanie nowego budynku szkolnego odbyło się 28.08.1959 r. W każdym bądź razie nie wszystko zostało zrobione tak jak powinno, ponieważ wielki kłopot sprawiały okna, które były zrobione ze świeżego drewna, w związku z czym wypaczały się, a cienkie szyby często pękały.

 

W latach 1964/65 okazało się, że szkoła jest za ciasna i sprawą priorytetową stawała się jej rozbudowa. W 1965 r. powołano Społeczny Komitet Rozbudowy szkoły przy udziale Komitetu Rodzicielskiego. W rezultacie została przedłużona szkoła o 11 m, w wyniku czego uzyskano 3 izby lekcyjne. Łącznie szkoła liczyła 6 małych izb, 2 duże izby po 2 pomieszczenia na pomoce naukowe. Duży wkład wnieśli członkowie Komitetu Rodzicielskiego na czele z Edmundem Jurczem ówczesnym przewodniczącym. Bardzo dużą pomoc kierownik otrzymał ze strony PGR Bobrówko, którego kierownikiem był Jan Garcarz. Szkoła temu człowiekowi bardzo wiele zawdzięcza, praktyczna realizacja tego przedsięwzięcia bez pana Jana Garncarza byłaby niemożliwa. Przekazanie części dobudowanej odbyło się nie przypadkowo, bo 11 listopada w Dzień Niepodległości 1967 r.

Mimo rozbudowy szkoły, dzieci przybywało, były podwójne klasy oraz Szkoła Przysposobienia Rolniczego, która istniała do 1973 r. Taki stan rzeczy zmusił do budowy lokalu, w którym miała mieścić się pracownia techniczna usytuowana za budynkiem gospodarczym (1969 r.).

W 1973 roku kierownictwo szkoły objął Stanisław Bubnowski.

W 1974 roku objął kierownictwo szkoły Władysław Kubasik.

W 1975 roku objął kierownictwo szkoły Henryk Rogoziński.

W 1976 roku objął kierownictwo szkoły Czesław Jakubowski, którą kierował do 1986 r.

01.09.1986 r. funkcję dyrektora szkoły objął Jan Szadyko.
W 1990 r. pozyskano budynek po byłym przedszkolu, który przeznaczono na klasy 0-III. Rok później uruchomiono w szkole oddział przedszkolny oraz wydano pierwszy numer gazetki szkolnej "Luzak".
Szkoła w Buszowie została przekształcona w klasy filialne organizacyjnie podporządkowane naszej szkole, kierownikiem filii został Wilhelm Jarosz (01.09.1993).
W 1994 r. oddano do użytku nowe sanitariaty w budynku szkoły, ponadto odnowiono elewacje budynku szkolnego oraz pomalowano wszystkie klasy, w tym samym roku odbyła się wizytacja kompleksowa szkoły przeprowadzona przez st. wizytatora KO w Gorzowie Wlkp. Józefa Kasprzyka.
W 1996 r. wykonano projekt CO oraz kotłowni, który został zrealizowany w 1997 r., usunięto stare kaflowe piece, zamonotowano CO w szkole oraz oddano do użytku nowoczesną kotłownię gazową.
W 1998 r. odbył się kapitalny remont kuchni i zaplecza kuchennego w budynku z klasami 0-III, powołano na bazie szkoły Ośrodek Wsparcia Rodziny.
01.09.1999 r. zlikwidowano klasy filialne w Buszowie. Rok poźniej przeniesiono klasy 0-III do budynku głównego szkoły, a budynek po klasach 0-III w całość przejął Ośrodek Wspierania Rodziny
na świetlicę dla dzieci i młodzieży oraz przedszkole.
W 2001 r. odbyło się mierzenie jakości pracy szkoły przeprowadzone przez st. wizytatora KO w Gorzowie Wlkp. Ewę Krzyżanowską. Wykonano z polbruku plac przed szkołą, dostosowano wjazd dla osób niepełnosprawnych oraz wykonano nowy chodnik od szkoły do świetlicy szkolnej.
W 2002 r. wykonano kapitalny remont świetlicy szkolnej oraz otwarto pracownię komputerową pozyskaną w ramach akcji "Internet w szkołach - Projekt Prezydenta RP".
W 2004 r. wymieniono wszystkie okna w budynku szkoły na plastikowe.
W 2005 r. odbyła się uroczysta akademia z okazji 60 lecia szkolnictwa wiejskiego w gminie Strzelce Kraj.
W 2006 r. nastąpiła wymiana drzwi głównych w budynku szkoły. W tym samym roku przeprowadzono przez st. wizytatora KO w Gorzowie Wlkp. Ewę Kunowicz mierzenie jakości pracy szkoły.

01.09.2006 r. funkcję dyrektora szkoły objęła Maria Czuchta.

01.09.2011 r. funkcję dyrektora szkoły objęła Katarzyna Sikora.

06. 12. 2013 r., po 68 latach istninia szkoły w Bobrówku, nastąpiło uroczyste otwarcie sali gimnastycznej. Budowa sali, której inwestorem była Gmina Strzelce Krajeńskie, trwała zaledwie rok (od 15. 10. 2012 r.), ale społeczności szkolnej wydawało się, że to cały wiek. (Szczególy w zakładce "Sala gimnastyczna").

10 listopada 2014 r. na trwale zapisał się w historii naszej szkoły. W obecności całej społeczności szkolnej oraz Lubuskiego Kuratora Oświaty, p. Bogny Ferensztajn,  dyrektor Katarzyna Sikora odebrała z rąk Burmistrza Urzędu Gminy, p. Wiesława Sawickiego symbol szkoły i jej tradycji - sztandar szkoły oraz akt nadania imienia szkole. Od tego dnia stanowimy społeczność szkolną pod nazwą Publiczna Szkoła Podstawowa imienia Kazimierza Kremera w Bobrówku.